Zbigniew Kiedacz

1915 - 1944

W roku 1929 konczy Gimnazium Panstwowe im. Marcinkowskiej w Poznaniu, w tym samym roku idzie do Szkoly Podchorazych Rezerwy we Wlodzimierzu Wolynskim, ktora konczy w roku 1930. 

Nastepnie na krotko idzie na studia na Uniwersytet Poznanski (dzial rolniczy) lecz rezygnuje i idzie do Szkoly Podchorazych Kawalerii w Grudziadzu.

Konczy szkole w roku 1932 w randze podchorazego z trzecia lokata. Po szkole sluzy w 15 Pulku Ulanow. W roku 1938 idzie do Wyzszej Szkoly Wojennej w Warszawie. 

1 wrzesnia 1939 roku w czasie agresji niemieckiej na Polske, sluzy w Nowogrodzkiej Brygadzie Kawalerii, ktora przedzierala sie w kierunku Lwowa. 

Wraz z innymi dostaje sie do niewoli sowieckiej i zostaje wywieziony do Szepetowki w ZSRR. 

Z niewoli sowieckiej udaje mu sie uciec do Lucka. Pozniej w cywilnym ubraniu i z falszywymi dokumentami ponownie udaje sie do Lwowa na poczatku pazdziernika 1939 roku.

We Lwowie odwiedza w szpitalu ciezko rannego Gen. Andersa.

Na przelomie stycznia ilutego 1940 roku Kiedacz przekracza granice wegierska, nastepnie jugoslawianska i przybywa do Francji.

Tam dostaje sie do obozu szkoleniowego w Coetguidan, gdzie wraz z inymi w 1940 roku przechodzi szkolenie i trzymiesieczny kurs Wyzszej Szkoly Wojennej w Paryzu. 

Po wkroczeniu Niemiec do Francji, Kiedacz przedostaje sie do Szkocji. W Szkocji konczy kurs techniczn-samochodowy Forda.

Po rozpoczeciu tworzenia sie armii polskiej w ZSRR Kiedacz decyduje sie do niej dolaczyc. 7 stycznia 1942 roku laduje w Murmansku, a 9 stycznia  dostaje sie do Buzuluku. 

Po przyjezdzie melduje sie u gen. Andersa i dostaje przydzial na Szefa Oddzialu pod kryptonimem 1-o-2 (Oddzial Specyjalny).

W tym czasie przygotowuje plany liczebnosci przyszlego oddzialu, schemat organizacji i jego dzialan, kosztorys itp.

Wkrotce poznaje mlodziutka sekretarke gen. Andersa, Anne Romanowska, ktora pracuje w Adiutanturze. 

Nastepnie Kiedacz wraz ze sztabem i gen. Andersem wyjezdzaja z Buzuluku do Jangi-Julu. Tam organizuje Batalion "S" i dobiera do niego ludzi. 

Po sformulowaniu Batalionu ''S'' w drugim rzucie wyjezdza droga kolowa z ZSRR do Techeranu. Jest ciezko chory na malarie i lezy w szpitalu w Techeranie od 20 sierpnia 1942 do 13 wrzesnia 1942 roku. 

Po wyjsciu ze szpitala i po przyjezdzie do Iraku tworzy 15 Pulk Kawalerii Pancernej, przemianowany z Batalionu ''S''. Tam tez zaczynaja sie pierwsze szkolenia. 

Rotmistrz  Kiedacz jest dla swych zolnierzy bardzo wymagajacy i kladzie duzy nacisk na przygotowanie fizyczne i bojowe. 

8 pazdziernika 1942 roku rotmistrz Kiedacz zostaje mianowany na dowodce Pulku 15 Ulanow. 

28 wrzesnia 1943 roku Kiedacz zeni sie z Anna Romanowska w Kosciele Garnizonowym w Kairze . 

Na poczatku stycznia 1944 roku 15 Pulk Ulanow laduje we Wloszech i bierze udzial w ramach 2-ego Korpusu w walkach z Niemcami. 

1 marca 1944 roku  za dzielnosc w walkach wraz z 15 Pulkiem Ulanow  Zbigniew Kiedacz zostaje mianowany na majora a nastepnie podpulkownika i pulkownika. 

Jest odwazny i wraz z zolnierzami jest na czele frontu walk. 

Tak tez 23 pazdziernika 1944 roku  ginie tragicznie wjezdzajac na mine samochodem terenowym. 

Kiedacz zostal pochowany na cmentarzu pod Bolonia we Wloszech. 

Za swoje czyny bojowe otrzymal dwukrotnie Krzyz Virtutii Militari, pierwszy we Wloszech srebrny, dekorowal go osobiscie Wodz Naczelny RP gen. Sosnkowski, a drugi zloty po smierci nadany przez gen. Andersa. 

Kiedacz  otrzymal takze inne odznaczenia polskie i zagraniczne w tym m. in. Krzyz Walecznych, i Krzyz Monte Cassino.