Wedlug Hanny Labrenz-Wiess  z Instytutu  Gaucka, Stasi rozpoczelo swoja dzialanosc w Polsce w 1978r. po wyborze Karola Wojtyly na papierza.  W latach 80tych dzialo w Polsce ponad  500 agentow Stasi. Agenci Stasi dzialali niezaleznie od SB. Jeden z nich w pseudonimie "Josef" dzialal w otoczeniu Lecha Walesy.

Według Urzędu  ds. Akt STASI w Polsce w czasach PRL działało przynajmniej 500 agentów STASI. Szpiclowaniem sąsiedniego kraju przez NRD rozpoczęło sie wraz z wyborem w roku 1978 kardynała Wojtyły na papieża. STASI infiltrowało przede wszystkim Solidarność. W czasie stanu wojennego pośród kurierów Solidarności , którzy przesyłali wiadomości z Polski na Zachód byli też agenci STASI. STASI działało w Polsce niezależnie od polskiej bezpieki.

Większość zgromadzonych wówczas materiałów podobno zniszczono. Jednak badaczom z dawnego Urzędu Gaucka i obecnego pod rządami Birthler udało się ustalić tożsamość części ówczesnych agentów” ..” wiadomo ,że lista szpiegów STASI na całym świecie znajduje sie od dawna w posiadaniu CIA Dopiero w 2003 roku Amerykanie przekazali część tych informacji rządowi RFN” ..”.

Udało się już ustalić nazwiska niektórych posłów do Bundestagu, którzy kiedyś pracowali dla STASI ”...”Agent STASI Detlef Ruser / Henryk/ , który mieszkał w Polsce  zbliżył sie do środowiska , które wydawało solidarnościowe pismo „Samorządność „ między innymi do Donalda Tuska .Spotykał sie z redaktorami pisma , przychodził na spotkania Klubu Myśli Politycznej im Konstytucji 3 Maja

Rozkaz E. Mielke 18 / 81 do agentow Stasi

W dniu 14 grudnia 1981 roku minister NRD E. Mielke wydał rozkaz nr 18 / 81skierowany do dowódców podległych mu jednostek. Na początku treści rozkaz oznajmiał o wprowadzeniu stanu wojennego w PRL. Określając jego wprowadzenie w obliczu wzrostu niebezpiecznych ataków jako konieczne posunięcie przeciwko kontrrewolucji.

Za decydujące uznano ataki wymierzone przeciwko socjalistycznemu porządkowi państwa i społeczeństwa. Wyjątkowo poważna sytuacja w PRL miała spowodować w jednostkach MfS mobilizację wysiłków w celu zapewnienia bezpieczeństwa wewnętrznego w NRD.

 Poprzez swoją działalność jednostki Stasi miały zapobiegać oraz zwalczać każdemu wrogiemu działaniu. Zabezpieczając jednocześnie stabilność polityczną, przestrzeganie prawa i porządku publicznego w podległym sobie obszarze.

Dalej zapisane były rozkazy E. Mielke, które brzmiały następująco:  

1.               Dowódcy wszystkich jednostek MfS mają obowiązek zabezpieczenia ich gotowości o każdej porze dnia i nocy i w każdej sytuacji.

2.               Wszyscy dowódcy jednostek zobowiązani są do ciągłego śledzenia sytuacji     w PRL oraz gruntownej analizy sytuacji polityczno - operacyjnej na podległym im obszarze.

3.               Dowodzący jednostkami operacyjnymi w związku z sytuacją w PRL. Zgodnie   z przekazanymi im kompetencjami oraz możliwościami. Pozyskania przez ich podkomendnych informacji dotyczących planów, zamiarów, oraz podjętych kroków przez imperialistyczne władze państw NATO i Wspólnoty Europejskiej.

4.               Zapobieganie aktywnej działalności wewnątrz NRD sił negatywno – wrogich. Włącznie z ich aresztowaniem.

5.               Dowodzący jednostkami operacyjnymi mają wzmocnić zabezpieczenie polityczno – operacyjne w stosunku do przebywających na podległym im obszarze obywateli PRL - czyli zwrócić uwagę na to, co robili i co mówili.

6.               Zapobieganie aktom działalności sił negatywno – wrogich polegających na rozpowszechnianiu mazania podżegających haseł i rozpowszechnianiu ulotek. Natychmiastowe użycie wszystkich niezbędnych sił i środków w celu uniemożliwienia wszelkich wystąpień wyrażających sympatie dla sił antysocjalistycznych w PRL. Jak też podżegających przeciwko krokom podjętym przez polskie organy bezpieczeństwa.

7.               Jednostki odpowiedzialne za utrzymanie bezpieczeństwa i porządku państwa na jego granicy i w pasie przygranicznym, NRD do PRL zobowiązane są do niezawodnego pełnienia swoich obowiązków. Użycie sił militarnych w celu skutecznego obronnego zabezpieczenia granicy.

 8.               Wzmocnienie zabezpieczenia polityczno – operacyjnego w ruchu granicznym   i tranzytowym między NRD a PRL. W szczególności zapobiegania aktom terroryzmu, umożliwiania działalności antysocjalistycznej przez obywateli NRD wewnętrznym i zewnętrznym wrogom PRL. Przeciwdziałania sytuacji utrzymania kanałów przerzutowych osób i przepływu informacji z lub do PRL. Zapobieganie każdej próbie przemytu z terytorium NRD do PRL. W celu przeciwdziałania do wykorzystania terytorium NRD do przemytu przez granicę. W szczególności: broni, amunicji, materiałów wybuchowych, środków finansowych, materiałów o charakterze podżegającym oraz wyposażenia i przedmiotów mogących służyć wsparciu sił kontrrewolucyjnych.

9.               Polityczno – operacyjne zabezpieczenie ruchu podróżnych z i do krajów nie socjalistycznych i Berlina Zachodniego ze zwróceniem szczególnej uwagi na: zapobieganiu wykorzystania terytorium NRD do przemytu broni, amunicji, materiałów wybuchowych, środków finansowych, materiałów podżegających oraz wyposażenia i przedmiotów mogących służyć wsparciu sił kontrrewolucyjnych w PRL.

10.           W celu zapobiegania nie zgodnemu z przeznaczeniem wykorzystywaniu akredytacji dziennikarskiej w NRD kontrolowanie aktywności osób ją posiadających. Dotyczy to korespondentów z krajów nie socjalistycznych i Berlina Zachodniego. Należy przy użyciu środków m.in. polityczno – operacyjnych dokonywać zapobiegania próbom ewentualnie kontroli i wyjaśnienia kontaktów wiadomych korespondentów z obywatelami PRL.

11.           Osiągnięcie większego bezpieczeństwa wewnętrznego poprzez mobilizację wszystkich nadających się do tego sił. Uzgodnienie wspólnych strategii działań organizacji partyjnych, organów bezpieczeństwa oraz innych państwowych i gospodarczych organów. Takich jak kombinaty, zakłady pracy, organizacje społeczne i siły mogące się przyczynić do długo terminowej współpracy.

12.           Dowódcy jednostek są zobowiązani do niezwłocznego meldowania swoim przełożonym wszystkich znacznych działań operacyjnych. Nawet, jeżeli nie mają one bezpośredniego związku z rozwojem sytuacji w PRL.  

Treść rozkazu kończyło polecenie E. Mielke o obowiązku codziennego składania sprawozdań. Dotyczyć miały one reakcji ludności NRD i przebywających na jej terytorium obywateli PRL. Aż do odwołania sprawozdania te miały być wysyłane do ZAIG