Tadeusz Podgorski
(1918 - 1986)
 

Tadeusz Podgórski urodził się 15 listopada 1919 roku w Zakroczymiu. W roku 1939 ukończył w Warszawie Liceum Techniczno-Kolejowe z tytułem technika-mechanika. Młodość spędził na robotniczej Woli. W 1942 roku wstąpił do Armii Krajowej gdzie pod pseudonimami "Jantar" i "Zawisza"walczył w zgrupowaniu "Wola". W czasie wojny ukończył podchorążówkę w stopniu podporucznika. W latach 1942-1944 studiował na Podziemnym Uniwersytecie Warszawskim ekonomię i socjologię. W czasie Powstania Warszawskiego walczył w zgrupowaniu "Radosław"i był dwukrotnie ranny.

Po upadku Powstania dostał się do niewoli i do zakończenia wojny więziony był w obozie w Sandbostel.

W latach 1945-1946 służył we Włoszech w II Korpusie, redagując materiały radiowe II Warszawskiej Dywizji Pancernej i wydawał tygodnik "Taran". W latach 1946 - 1965 mieszkał w Anglii.

Od 1965 do przejścia na emeryturę w roku 1985, pracował w redakcji Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa w dziale robotniczym. Po przejsciu na emeryturę zamieszkał ponownie w Wielkiej Brytanii.

Działalność publicystyczną rozpoczął jeszcze podczas okupacji, pisząc do podziemnych pism "Zryw" i "Kadra". Artykuły Tadeusza Podgórskiego ukazywały się niemal we wszystkich pismach emigracyjnych na całym świecie.

Już w roku 1948 wstąpił do działającej na zachodzie Polskiej Partii Socjalistycznej. Początkowo pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Głównego PPS na Północną Anglię i był członkiem Centralnego Komitetu PPS z siedzibą w Londynie. Po przeniesieniu sie do Monachium został wybrany przewodniczącym Komitetu Głównego PPS w Niemczech. Reprezentował PPS w emigracyjnym parlamencie - Radzie Narodowej RP, zarówno w Londynie jak i później, od roku 1977 w Oddziale Rady Narodowej RP w Niemczech.

Na Zjeździe PPS w Kolonii w roku 1982 powierzono mu kierownictwo Partii. Został przewodniczącym Centralnego Komitetu Zagranicznego PPS. Był uczniem i bliskim współpracownikiem Adama i Lidii Ciołkoszów.

Tadeusz Podgórski należał do największych działaczy politycznej emigracji niepodległościowej i był przywódcą jednego z głównych nurtów politycznych, nurtu polskiego socjalizmu demokratycznego wyrażanego przez Polską Partię Socjalistyczną. Partia ta od swego powstania (1892) wypisane miała na swoich sztandarach hasła niepodległości Polski, demokracji i sprawiedliwości społecznej, które to wprowadzała w czyn na przestrzeni swej ponad stuletniej historii. Kierowana przez Tadeusza Podgórskiego PPS stanowiła też główną siłę polityczną emigracyjnego Rządu RP w Londynie.  

Tadeusz Podgórski zmarł 5 sierpnia 1986 roku w Londynie i spoczął na cmentarzu Putney Vale obok grobu swego wielkiego nauczyciela Adama Ciołkosza. Doświadczenia swe przekazał młodszym PPS-owcom, którzy przejęli po Nim kierowanie partią.

Polski wolnej i niepodległej, sprawiedliwej i demokratycznej Ten Wielki Patriota się nie doczekał, lecz całym swym życiem przyczynił się do tego, że dziś Wolną Polskę mamy.  

Jacek Kowalski