Ruch Spoleczno Polityczny POMOST
 

 

POMOST powstala w Chicago w 1979 i istnial do 1989r. Był jedną z największych niepodległościowych organizacji Polonii amerykańskiej

Poczatkowa istnial jako grupa POMOST wydajaca kwartalnik pod tym samym tytulem.

W roku 1981 grupa przekszatalcila sie w Ruch Spoleczno Polityczny POMOST.

W dniach 8 i 9 października 1983 roku w Chicago odbyl sie pierwszy zjazd Pomostu, na ktorym przyjęto zasady ideowe i platformę polityczną POMOSTu.

W 1985 r. kwrtalnik POMOC przekształcono w miesięcznik.

POMOST wspierał opozycję demokratyczną w Polsce a takze prowadził szeroką (jak na Polonie) akcję polityczną w USA.

Twórcami Pomostu byli Krzysztof Rac, Marian Sromek oraz Waldemar Wlodarczyk.

Poza ta trojka duzy wplyw na kierunki dzialania POMOSTU wywarli: dr Janusz Subczynski, prof. Jan Krynski, Adam Kiernik, Dariusz Szczepanczyk, Henryk Ejchorszt, Andrzej Jarmakowski, Andrzej Muznerowski, Leopold Tyrmand, prof. Zdzislaw Rurarz, Jerzy Majcherczyk, David Wilke, James Zmuda, Józef Wilas, Ryszard Jonak, Victor A. Zolcinski,  Alina Dzierzgowska, Ryszard Kos, David Domzalski, Joanna Schetyna, Leszek Malkowski, Tadeusz Kaminski, Joseph Losiak, Ryszard Milewski, Yolanda Flanagan.

POMOST ustanowil swe przedstawicielstwa w wiekszosci wiekszych miast USA.

Glówne biuro Pomostu istnialo w Chicago.

Pod koniec 1986 w 1987 roku POMOST przezyl gleboki kryzys, ktory doprowadzil ostatecznie do upadku tez organizacji w 1989r.

Grupa dzialaczy popierajacych pozycje nowoprzybylegio w Polski Andrzeja Czumy zaczela formulowac  pod adresem kierujących POMOSTEM Krzysztofa Raca, Mariana Sromka, Romana Koperskiego, Janusza Subczyńskiego i prof. Jana Kryńskiego oskarżenia o dokonywanie nadużyć finansowych.

W dniu 1 lutego 1987 na zebraniu członków POMOSTU z okręgu Chicago, na którym obecni byli też działacze z innych okręgów, czesc dzialaczy dążąca do zmiany kierownictwa POMOSTU oraz przejcia miesięcznika POMOST zdecydowal sie na otwarty atak. Podczas zebrania grupa ta przedtawila Krzysztofowi Racowi zarzuty m.in. dotyczace rzekomego braku calkowitych rozliczen finansowych.

Na wniosek członka Rady Naczelnej, Janusza Subczyńskiego, wszyscy zgodzili się na to, by przedstawić listę zarzutów wobec Krzysztofa Raca Radzie Naczelnej POMOSTU, która w ciągu sześciu tygodni miała  podjąć decyzję. Jeśli rozwiązanie nie zadowoliłoby członków, miała ona zwołać Zjazd Nadzwyczajny dla definitywnego rozwiązania zaistniałej sytuacji.

Do grupy rozlamowej nalezeli m.in. : Andrzej Czuma, Joanna Budzińska, Janusz Szymański z POMOSTU kalifornijskiego oraz  Krzysztofa Jabłoński, Ewa Jastrzębska, Tomasz Zabłocki oraz Andrzej Stojałowski. Grupa ta zaczęła takze wydawać rownolegly miesięcznik pod nazwą „POMOST & Freedom Network".

Z dawnego składu redakcji pozostali: Joanna Budzińska, Jerzy Jabłoński, Ewa Jastrzębska, Andrzej Muznerowski i Tomasz Zabłocki. Doszli: Janusz Szymański i Joe Losiak.

W dniach 21 i 22 marca w Chicago odbyl sie Zjazd POMOSTU, ktorego legalnosc kwestionowalo dotychczasowe kierwonictwo POMOSTU. Na zjeździe tym , Joanna Budzińska przedstawiła Krzysztofowi Racowi zarzuty, że nie udostępnił części rozliczeń finansowych i niektórych rachunków. Na tej podstawie wyrażono votum nieufności wobec Krzysztofa Raca i zawieszono go w prawach członka POMOSTU. Zawieszono takze czterech dalszych członków Rady Naczelnej -Mariana Sromka, Romana Koperskiego, Jana Magnusa Kryńskiego i Janusza Subczyńskiego oraz członka redakcji pisma Jamesa Zmudę.

W wybranym na zjeździe nowym kierownictwie organizacji (Rada Dyrektorów) znalazł się tylko jeden z dotychczasowych członków Rady Naczelnej - Jerzy Jabłoński. Na stanowisko prezesa został wybrany Joseph Losiak, na sekretarza - Andrzej Stojałowski, na skarbnika - Joanna Budzińska. Na dyrektorów wybrano: Alfreda Znamierowskiego, Macieja Madeyskiego, Edwarda Duszę, Tadeusza Kamińskiego i Tomasza Zabłockiego.

Edward Dusza i Alfred Znamierowski ze stanowisk tych zrezygnowali, gdyż byli zdania, że zjazd nie był legalny, a więc nie miał prawa wyboru władz i decydowania o linii politycznej POMOSTU. Ponadto, cały zarząd POMOSTU z okręgu Wisconsin w osobach:  Kazimierza Serwasa, Edwarda Duszy, Mirosławy Kruszewskiej i Ludwiki Czerskiej, manifestacyjnie opowiedział się za Krzysztofem Racem, udzielając mu pełnego poparcia.

W rezultacie, rozłam POMOSTU został na zjeździe utrwalony i poszczególne oddziały POMOSTU musiały podjąć decyzję, do którego POMOSTU będą należeć.

Obie grupy, poprzez naglasnianie rzekomych czy tez rzeczywistych niewlasciwych wydatkow i braku calkowitych rozliczen przyczynily sie do utraty wiarygodnosci tej preznej dotychczas oragnizacji.

W wielu regionach ludzie nadal prowadzili ożywioną działalność, w innych spoczęli na laurach.  

Z tą chwilą, praktycznie, POMOST przestał być siłą liczącą się na amerykańskiej scenie politycznej.

Sprawa natomiast trafiła do sądu. Pod nadzorem wymiaru sprawiedliwości odbyły się wybory, lawinowo wygrane przez prawowitych liderów.

15 kwietnia 1988 roku ogłoszono wyniki wyborów w Pomoście przeprowadzonych pod sądowym nadzorem i sędzia powiatu Cook H. Siegan ogłosił swoją decyzję. Była ona jednoznaczna. W związku z przytłaczającym zwycięstwem Krzysztofa Raca, Janusza Subczyńskiego i w ogóle całego zarządu sędzia zakazał uzywania nazwy POMOSTU, wypowiadania się w jego imieniu grupie Joanny Budzińskiej i Andrzeja Czumy.

W innym procesie sadowym - Christopher Rac and Anna Rac przciwko Andrzej Czuma -  obie strony doszly do porozumeinia w dniu 9 lipca 1991 i zreygnowaly z kontunuaowania procesu.