Emil Kornacki

1 wrzesien 1939 roku zastal go przy budowie fortyfikacji w Wegierskiej Gorce kolo Zywca. 

17 wrzesnia 1939 roku znajdowal sie w Baranowiczach i po kilku dniach zostal wywieziony do obozu  Pawliszcze Bor w Rosji. 

Kilka tygodni pozniej zostaje przeniesiony do obozu Ostaszkow, obozu na wyspie jeziora Seliger w zabudowaniach po cerkiewnych.

Pozostal tam do maja 1940 roku. Byl swiadkiem odjezdzajacych malych transportow policjantow, wojskowych i cywilow w niewiadome.

Z ostatnim transportem w wagonach wieziennych opuscil Ostaszkow i na pare tygodni znalazl sie znow w obozie Pawliszcze Bor. Ominal go Katyn.

Nastepnie zostal przetransportowany do obozu Griazowiec. Z obozu tego wylonila sie pozniej grupa kilkunastu wspolpracownikow z Sowietami, z pulkownikiem Berlingiem na czele. 

Po podpisaniu paktu Sikorski-Majski zaczeto uwalniac jencow i zaczala sie tworzyc polska armia pod dowodztwem gen. Andersa. 

Emil Kornacki wraz z cala grupa obozowa, przybyl do miejsca formowania sie Piatej Dywizji, do Tatiszczewa. Zostal przydzielony do 5 PALu  5-tej baterii jako kanonier z cenzusem. 

Po spedzeniu srogiej zimy w ''ziemlankach'' (dwometrowe wykopy przykryte namiotem) jego pulk zostal przerzucony do Uzbekistanu.

Nastepnie, poprzez  Morze Kaspijskie zostal skierowany do perskiego portu Phalevi.

Z Iranu jego pulk przeniosl sie do Iraku (miejsce postoju -Khanagin).

Nastepnie Kornacki zzostal powolany do szkoly podchorazych artylerii w Qizill- Ribat. 

Do pulku wrocil juz  jako kapral podchorazy. Dalej jego droga wiodla poprzez  Jordan, Palestyne, Liban i Syrie.   

Pchor. Kornacki bierze udzial w intensywnych cwiczeniach walk wysokogorskich i kladzeniu ogni artyleryjskich. 

Nastepnie do Egiptu bezposrednio do portu Taranto we Wloszech.

Kilka dni przed ofensywa na Monte Cassino pchor. Kornacki dostal zadanie obsadzenia punktu obserwacyjnego na francuskim odcinku frontowym na polnoc od Monte Cassino. 

Mial stamtad kierowac ogniem, aby mylnie sygnalizowac miejsce natarcia. W trakcie tego, razem z dwoma lacznosciowcami zostal obsypany pociskami mozdziezy. Kornacki uznal to za dobry chrzest bojowy.

Dwa razy byl ranny, ale bez trwalych konsekwencji. Ze statystycznego punktu widzenia byl rzadkim wyjatkiem pod tym wzgledem.

Jak stwierdzil w rozmowie z Videofactem "przeszedl przez pieklo w natarciu na Monte Cassino". Potem bral udzial w akcjach wzdluz Adriatyku wypelniajac funkcje obserwatora artylerii.

Sam uszedl z zyciem i uratowal zycie swoim trzem lacznosciowcom w  chwilowej porazce na Monte Fortino. 

Udzial w zbrojnych akcjach zakonczyl sie w Bolonji. 

Ppor. Kornacki zostal odznaczony Virtuti Militari i Krzyzem Walecznych.

Po przybyciu do Anglii studiowal dwa lata na Polish University College i wykonywal szereg  prac zarobkowych. 

Po pewnym czasie postanowil jednak przeniesc sie do Detroit, USA. Tam pracowal w szeregu malych firm inzynieryjnych. 

Ozenil sie z Zofia Marcinkowska, byla wiezniarka Pawiaka i Ravensbrucku, z ktora ma dwie corki Monike i Elzbiete.

Coraz wiecej czasu poswiecal na prace zawodowa a mniej na dzialanosc wsrod Polonii.

Wzial szereg kursow na Wayne State University i zostal kandydatem na Rejestrowanego Inzyniera Zawodowego Stanu Michigan. 

Inzynier Kornacki odszedl na emeryture z zakladu budowy maszyn wielkiej produkcji ''Lassalle Machine Tool'' z tytulem Senior Project Engineer. 

Emil Kornacki nalezy do zwiazku bylych zolnierzy 2 Korpusu.

Byl na zjezdzie Kawalerow V.M. w Warszawie w dwusetna rocznice ustanowienia tego orderu. 

W Jersey City, NJ. na pomiku ofiar Katynia, jest wmurowana jego tablica pamiatkowa.